Lang werd gedacht dat de Brugse makelaar Wouter Ameyde thuishoorde in een Kortrijks drapiersgeslacht. Maar het ledenregister van de Brugse makelaars is duidelijk: Woutre Ameyde gheboren te Oudenaerde, es bastaert. (bron: SAB, Oud Archief, nr.299: makelaars, ledenregister 1501-1756). Ameyde was niet alleen makelaar. Tussen 1498 en 1507 verhandelde hij enorme hoeveelheden laken uit Kortrijk, Menen en Harelbeke. Zijn boekhouding en een journaal bleven bewaard. Wie neemt de handschoen op en gaat op zoek naar de Oudenaardse origine van deze commerciële duizendpoot?

In de Brugse procuratieboeken van 1521-1522 staat te lezen dat op 15 april 1521 de Oudenaardse tapijtsier Jacop Ghyselin schulden had bij de Spaanse koopman Franciscus de la Torre, woonachtig in Brugge. De Spanjaard geeft procuratie aan mannen met vertrouwde Oudenaardse namen: de le Vael, vander Moten en van Bareghem.

Op 20 juli 1647 duikt in register 89 van 'Acten en contracten' een merkwaardige akte op. Jacques vanden Hove stelt zich daarin borg voor een arrest van cipier Jaques Bertyn. Blijkbaar heeft ene Adriaen de Brauwere nog schulden bij Jan de Tavernier voor huishuur, vlas en een paar 'muylen' en bevinden Adriaens meubelen zich samen met wat graan op een zolderkamer in het Zwart-Zusterhuis. Ondanks zeer grondig en langdurig onderzoek naar de familie de Brauwere, is vooralsnog niemand erin geslaagd deze Adriaen te situeren in de Oudenaardse familie de Brauwere of te linken aan de schilder Adriaen Brouwer, aan wie Oudenaarde in 2018 een mooie en geslaagde overzichtstentoonstelling wijdde.

In 2018 mocht het stadsarchief van Oudenaarde een schenking van de familie Vandermeersch ontvangst nemen. Daarin troffen we een opmerkelijke brief van Arnoldus Rekendaele aan zijn vader uit 1643. Hij reisde voor een familiekwestie naar het verre Ellexnitz (vandaag Tsjechië) en kwam tijdens zijn reis middenin de Dertigjarig Oorlog terecht die in het Duitse Rijk woedde. Hij beschrijft hoe de Beierse troepen voor Niemarck (Neumarkt) en Nürnberg (Neurenberg) hun kampen opzetten. Daardoor zat hij met een karavaan kooplieden vier weken geblokkeerd in de voornoemde stad.

Het kerkarchief van Sint-Walburga zit vol verborgen schatten. Ondanks de naam, zijn in de archief ook stukken van andere archiefvormers verzeild geraakt. Deze oorkonde is er een voorbeeld van. In 1457 kocht ene Zegher Paesdach als deken van de broederschap van Sint-Genoveva een rente op een huis in de Einestraat, gelegen aan het waterschep, aan Willem van der Moten. Niet alleen de naam “Paesdach” is ongewoon voor Oudenaarde. De oorkonde bewijst ook dat naast Sint-Barbara een tweede broederschap actief was in de jonge Oudenaardse tapijtweverij.